میلیون متر مکعب در سال 84 به 253 میلیون مترمکعب در روز در تیر ماه سال جاری رسیده است.

توسعه: اما در بخش توسعه هم وضعیت امروز پارس جنوبی قابل توجه است. فاز 12 که به دلیل جانمایی غلط اولیه چندین بار آغاز فرآیند توسعه آن به تاخیر افتاده بود، امروز با پیشرفت فیزیکی بالای 90 درصد تحویل آقای زنگنه می‌شود و برداشت اولیه گاز از مخزن این فاز در پاییز امسال آغاز می‌شود. فاز 12 بزرگترین فاز پارس جنوبی و معادل 3 فاز استاندارد است.

فازهای 15 و 16 پارس جنوبی نیز با پیشرفت فیزیکی بیش از ۹۰ درصد به دولت یازدهم تحویل داده شده‌اند و اگرچه با مشکل تامین یک یا دو تجهیز بسیار پیچیده تحریمی مواجه هستند، اما پیش‌بینی می‌شود از سال آینده برداشت از مخزن این فازها نیز آغاز شود.

فازهای 17 و 18 پارس جنوبی نیز تا پایان خرداد ماه سال جاری 80 درصد پیشرفت فیزیکی داشته‌اند.

پیشرفت فازهای جدید پارس جنوبی که در دولت دهم کلید خورده و به فازهای 35 ماهه مشهور شدند نیز به این شرح است:

فازهای 13 ، 19 و ۲۲-۲۳-۲۴ یعنی معادل ۶ فاز استاندارد بیش از 60 درصد پیشرفت فیزیکی دارند و فازهای 14 و 20 -21 یکه معادل ۴ فاز استاندارد هستند نیز تا پایان خرداد امسال نیمه راه توسعه را رفته‌ و پیشرفت 50 درصدی را ثبت کرده‌اند.

 به شکل خلاصه آقای زنگنه در پارس جنوبی تولید گازی بیش از دو برابر آنچه را که در پایان دولت هشتم تحویل داده‌اند، در پایان دولت دهم تحویل گرفته‌اند. و در برابر 3 فازی که با پیشرفت 80 درصد و دو فازی که با پیشرفت 31 درصد تحویل داده‌اند، 5 فاز استاندارد با پیشرفت بالای 90 درصد، 2 فاز با پیشرفت بالای 80 درصد، معادل 6 فاز استاندارد با پیشرفت بالای 60 درصد و 4 فاز استاندارد با پیشرفت بالای 50 درصد تحویل گرفته‌اند.

 تولید گاز از پارس جنوبی چیزی نیست که قابل وارونه‌نمایی باشد چراکه تراز گازی کشور شامل صادرات، واردات،‌ میزان مصرف بخش‌های مختلف اعم از صنعت،‌ نیروگاه‌ها، تزریق به میادین نفت و مصرف خانگی باید با اعداد تولید دقیقا معادل شود و اعداد یادشده نیز اعداد مشخص و غیر قابل تغییری هستند.

همینطور میزان پیشرفت فازهای در دست اجرا که وضعیت هر یک در بخش‌های خشکی و دریا با میزان حفاری، ساخت و نصب جکت و سکو و ساخت و نصب پالایشگاه‌های گاز کاملا قابل مشاهده و ارزیابی است.

 باید یادآور شد اهتمام دولت قبل با توجه به وضعیت جهانی بازارهای نفت،‌ورود گاز به عنوان یک اهرم جدید قدرت اقتصادی در کنار نفت به اقتصاد ایران بوده است و بهتر است به جای رفتارهای ظل‌السلطانی و انکار گذشته در فکر بهره‌برداری سریع‌تر و بازاریابی و صادرات صحیح برای ارز آوری پوشش دادن کاهش درآمدهای دولت از صادرات نفت و از آن مهم‌تر تزریق گاز به میادین تشنه و قدیمی برای نگهداشت تولید آنها باشند.

البته این عجیب نیست که اظهارات زنگنه را رسانه های سوپر افراطی هوادار وی با این تیتر منتشر کنند:« پس از 8 سال، برداشت از پارس جنوبی آنچنان تغییر نکرده است.»

وقتی یک خبرگزاری وابسته به یک نهاد حاکمیتی و نزدیک به مواضع زنگنه خلع ید سال گذشته چینی‌ها از فاز 11 پارس جنوبی را به زنگنه منتسب کرده (علیرغم آنکه پیش از این خود خبرهای متعددی درباره این خلع ید منتشر کرده)  و حتی بر روی 4 قرارداد و تفاهمنامه منعقد شده از 4 ماه پیش تا کنون برای این فاز نیز چشم بسته و تعیین تکلیف این فاز را به کارنامه کار آغاز نشده زنگنه در نفت نسبت داده است،‌ انتظاری از رسانه‌های تندرو حامی دولت فعلی نیست.

همکاران وزیر نفت در واکنش به خبرهایی که از عملکرد گذشته ایشان منتشر شد به ماجرای ظل‌السلطان و تخریب آثار دوره صفوی اشاره کردند و در برابر هر نوع انتقادی به دوره مدیریت‌شان بلافاصله ارجاعی هم به این ماجرا می‌دهند که ما کار کرده‌ایم و دیگران چون بلد نیستند ما را تخریب می‌کنند.

حال که تولید بیش از دو برابری از مخزن پارس جنوبی به همراه 17 فاز استاندارد در دست اجرا با پیشرفت 50 تا 90 درصدی را عملا تغییر چندانی نمی‌دانند آیا هنوز هم به یادآوری ماجرای ظل‌السلطان علاقه نشان می‌دهند؟